توسط : نقد و بررسی فیلم کره ای هاربین _ Harbin 2024
امتیاز منتقد به فیلم کره ای هاربین _ Harbin 2024:
امتیازی که به این فیلم میدیم 7.3 هست درسته که کره سعی داشت با این فیلم استقلال خودش رو تو اون زمان نشون بده و اون درد و رنجی که مردم کشیدند تا به اینجا برسن و همچنین با یه کست خیلی خوب مثل هیون بین , لی دونگ ووک , جون یو بین و… و فیلم خوبی هم در اومد و رکورد خوبی رو هم تو سینماهای کره زد ولی از اونور تیم کارگردانی و نویسندگی کمی ضعف تو داستان نشون دادند که میشه تا حدودی نادیده گرفت و هزینه هم که کردند و میتونست حتی فروش خیلی بهتری رو هم براشون داشته باشه ولی جدا از همه این ها فیلم خوبی برای یکبار دیدن هست و مخاطب رو سرگرم میکنه به دیدن.
شما با یک سینمایی ملی گرایانه طرف هستید که داخلش آدم بدها به کشتن نیاز دارند چون قصاب هایی بی رحم هستن. متاسفانه توی خیلی از فیلم های این مدلی به جای اینکه به عمق شخصیت قهرمان بپردازن مدام ازش صحبت میکنن و وقت فیلم هدر میره اما توی این فیلم متفاوته
توی این فیلم تاکید زیادی به هوای مرده و مکت های طولانی بود اما با این وجود دمای احساسی بیشتر صحنه ها احساس میشد اما گاهی اوقاتم پیش میومد که اون چیزی که میدیدم، چیزی به حسم اضافه نمی کرد و حس میکردم این سکانس اضافی نیست؟ یا چرا این قدر دیر میگذره؟!
هاربین برای بهتر شدن نیازی به کوتاه کردن تایم این سکانس ها نداشت؛ به نظرم چیزی که در اکثر سکانس ها حضورش کمتر احساس میشد و بار کلیش فقط روی دوش چند تا بازیگر بود “احساسات” بود انتظار فیلم هندی نداشتم اما دوست داشتم مثل خیلی فیلم های ملی گرایانه و میهن پرستانه با سکانس های احساسی واقعی مواجه بشم نه یک سری چریک عبوس و آسیب دیده که نمیتونن اونطور که باید عرق به وطنشون رو بهم القا کنن و فکر میکنم این نقطه ضعف فیلم بود.
خیلی از سکانس ها تو صحنه های تیره و غیر مولد ارائه میشن که باعث میشه شخصیت ها شبیه شبح های دو بعدی به نظر برسن البته شاید این خودش به سبک خاص باشه اما مورد پسندم نبود چون حس کردم اکت چهره بازیگرها حیف میشه، یا وقتی در مورد عملیات و رفقاشون صحبت میکنن به جز یه سکانس گفتگو بین هیون بین و لی دونگ ووک که هیون بین میگه اگه نتونم به اطرافیام اعتماد کنم نمیتونم عملیات و انجام بدم.
از بقیه ی سکانس ها هیچ حس صمیمیت و اعتمادی بین مبارزین دریافت نکردم. البته ممکنه این فیلم برای خود کره ای ها و ناسیونالیست ها درام لذت بخشی باشه. شاید نیت هنرمندانه ی فیلم ساز چیز دیگه ای بود اما اجرا نا به سامان بود.
من نیاز داشتم تک تک احساسات ترس بهت هیجان، شادی رو توی صورت بازیگرها و از سکانس ها دریافت کنم چون من اونجا با بازیگر نیستم، من در حال تماشای یک فیلمم و هربار که کارگردان نمیتونست احساسات شخصیت ها رو با برجسته کردن چیزی روی صفحه نشون بده کاملا ناامید میشدم.
کارگردان نتونست موفق بشه که به مخاطب ثابت کنه وقایع این دوره و پیامد های خونینش ارزش برجسته کردن داره پس یکی دیگه از نقطه ضعف های فیلم کارگردانی ناکارآمد بود البته با دیدن سینما توگرافی های فیلم هم کاملا میشه متوجه شد بودجه فیلم کجا خرج شده! به هر حال برای من راضی کننده نبود.
حضور کوتاه لی چانگ سوب واقعا خیره کننده بود و کشمکش بین اون و جونگ آن و تفاوت نظر و عقیده شون تنها بخش هیجان انگیز فیلم بود.
خلاصه ما آدم هایی هستیم با دیدگاه ها و اعتقاد و ارزش های مختلف که راه چاره رو اغلب در روش های مختلف میبینیم اما چیز مشترکی بینمون وجود داره که در اون مختلف نیستیم و اون چیز عشق به وطن مون و تلاش برای نجاتشه:) پس به خاطر فرمانده “لی” از جنبش استقلال هم که شده یک بار این فیلم رو ببینید چون این ورژن لی دونگ ووک بسی نتونستنی بود:)
نقد و بررسی فیلم کره ای هاربین _ Harbin 2024
